Heb jij ze ook?
Van die series of documentaires die je bij blijven? Die blijven boeien en je steeds weer kijkt?
Ik heb dat met de serie ’24 uur in de E.R.’. Toen ik het afgelopen jaar vaak de slaap niet kon vatten (of eigenlijk angst had voor de nacht) keek ik deze serie vaak. Ik voelde dan veel herkenning en erkenning door mijn eigen ervaring in de ‘E.R.’ Want in november 2018 zat ik midden in een nacht van het ene op het andere moment zelf op de E.R. nadat mijn Arie getroffen was door een zwaar herseninfarct. Ik ervoer hoe angstig en traumatisch het is om met blauw licht en een huilende sirene naar het ziekenhuis gebracht te worden. Om vervolgens af te wachten of het wel of niet goed zou komen. Ik ervoer ook hoe belangrijk de kalmte en steun van de artsen en verpleegkundigen voor mij was.
Vijf maanden later, Arie was net thuis uit het revalidatiecentrum, werd ik midden in de nacht gebeld door mijn vader. Mijn moeder lag in het ziekenhuis en het ging zo slecht met haar, dat mijn vader het advies kreeg om ons te bellen. Het was alsof ik opnieuw mijn ‘overlevingsjas’ aan deed.
We zijn nu een jaar later en de scherpe randjes van de afgelopen tijd lijken te verzachten. Toch blijft de serie mij boeien. Waar dat door komt? Voor mij is het de diepgang en het respect in de verhalen van de medewerkers, van de familieleden, van de patiënten zelf. Verhalen over de betekenis van leven en dood, van gezondheid, van relaties, van liefde. De respectvolle benadering van de medewerkers waarbij iedere patiënt gezien wordt als mens; als vader of moeder, dochter of zoon, vriend of vriendin blijft me inspireren. Deze verhalen uit de serie geven een prachtig beeld van wat dit ziekenhuis belangrijk vindt, waar de medewerkers, ondanks het harde werken en de lange dagen, iedere dag weer voor opstaan. En door deze verhalen laat het ziekenhuis als organisatie zien waar het voor staat en wat ze belangrijk vindt. En als kijker word ik iedere aflevering geïnspireerd en bewust gemaakt van kwetsbaarheid, dankbaarheid, waardering en liefde. Het besef dat bij iedere sirene het leven van een familie op zijn kop komt te staan. Ik voel me verbonden met het personeel dat iedere dag weer alles geeft om hun beste best te doen, om levens te redden. En ik weet zeker dat als ik ooit in Londen opgenomen moet worden in het ziekenhuis, ik naar dat ziekenhuis wil!
Het ziekenhuis uit deze serie is niet uniek. Alle organisaties met een hart zitten bomvol verhalen. Verhalen over worstelingen en wendingen, verliezen en successen. Verhalen die jouw organisatie uniek en waardevol maken. Organisatieverhalen die een verbindende schakel vormen tussen jou, jouw (potentiële) klanten en jouw samenwerkingspartners. En zeker ook tussen jou en jouw medewerkers!
Als VUURVINDERS helpen we jou deze verhalen te vinden en te delen. We vinden het verhaal van jouw organisatie en laten jouw ambassadeurs vertellen. Dat kunnen mensen zijn waar jij mee of voor werkt. We maken series verhalen en portretten voor bedrijven en organisaties die er klaar voor zijn om hun binnenwereld te delen met de buitenwereld. Wil je er meer over weten? Stuur ons een berichtje! We hebben zin om jou te ontmoeten!
Vertel eens, welke serie of docu heeft dat effect op jou?